föstudagur, mars 17, 2006

 

Þögn er stundum eina svarið en þó sjaldnast það rétt eða hvað ?

Þá er Kúkkí farin á kunnulegar slóðir í Whistler þar sem hún ætlar að slæpast í heila viku, tók reyndar með sér haug af bókum og aldrei að vita nema hún hafi sjálfsagan sem til þarf. Ég er hinsvegar í fullri vinnu við þetta venjulega og að passa bæði kött og heitan pott. Einhvernvegin hef ég nú á tilfinningunni að ég komi til með að veita heita pottinum meiri athylgi en kettinum enda eru þeir þekktir fyrir að þurfa hana en kötturinn er líka ofsa sætur.
The beibs familý á er leiðinni í sæluna og fleiri góðir gestir og það verður því í nógu að snúast þessa síðustu daga áður en ég held heim til Íslands.
Annars eru viss tímamót í dag því í dag er fyrsti bekkja bróðir minn hér í Seattle að verja doktorsritgerðina sína. Þetta þýðir væntanlega að ég þurfi að fara að hasta mér svolítið því ekki vil ég verða síðust út héðan. Það er samt merkilegt að þegar ég kom hingað töluðu prófessorarnir um að meðaltíminn væri fjögur og hálft ár og margir fullyrtu að þeir útskrifuðu sína nema á fjórum jafnvel þremur árum. Eitthvað er það skrítið meðaltal þar sem þetta er fyrsti neminn til að útskrifast úr mínum árgangi og hann er einmitt að útskrifast á þessum meðaltíma eða á fjórum og hálfu ári.
Ég rakst á þetta á netinu, það er sorglega mikill sannleikur í þessum ræmum oft á tíðum.

posted by Big Bird a.k.a. BB 12:29 e.h.